Ota Ward Kültür Sanat Bilgilendirme Belgesi "ART bee HIVE" cilt 20 + arı!

2024 Ocak 10 tarihinde yayınlandı

cilt 20 Sonbahar sayısı

Ota Ward Kültür Sanat Bilgilendirme Belgesi "ART bee HIVE", Ota Ward Kültürel Tanıtım Derneği tarafından 2019 sonbaharından itibaren yeni yayınlanan, yerel kültür ve sanatla ilgili bilgileri içeren üç ayda bir yayınlanan bir bilgilendirme belgesidir.
"ARI KOVANI", bir arı kovanı anlamına gelir.
Açık işe alımla toplanan koğuş muhabiri "Mitsubachi Corps" ile birlikte sanatsal bilgiler toplayıp herkese ulaştıracağız!
"+ Arı!" Da, kağıt üzerinde tanıtılamayan bilgileri yayınlayacağız.

Sanat yeri: Keio Nishimura'nın atölyesi + arı!

Sanat mekanı: La Bee Cafe + arı!

Geleceğe dikkat ETKİNLİK + arı!

Sanki sonsuza kadar babamın yanında olacakmışım gibi hissediyorum.
“Nishimura計雄Keiyuu'atölyesi'

Bir yerleşim alanının sokak manzarasıyla uyum sağlayan görünüm

Ookayama İstasyonu bilet kapısından çıkın, Tokyo Bilim Üniversitesi'ne (eski adıyla Tokyo Teknoloji Enstitüsü) dönün, demiryolu rayları boyunca solunuzdaki yoldan Senzoku İstasyonuna doğru ilerleyin, otoparktan sağa dönün ve kendinizi sakin bir yerleşim yerinde bulacaksınız. alan. Beşinci bloğun sol tarafında瀟洒ŞoşaBu beyaz ev, ressam Keio Nishimura'nın* eski stüdyosu ve evi olan ``Keio Nishimura'nın Atölyesi'' müzesidir.
Keio Nishimura, savaştan sonra Paris'te faaliyet gösteren Batı tarzı bir ressamdı ve Picasso'yu yetiştiren sanat tüccarı Daniel-Henry Kahnweiler tarafından "Doğu ile Batı'nın güzelliğini kaynaştırdığı" için büyük övgüler aldı. 1953'ten itibaren bu fırsatı değerlendirerek başta Paris olmak üzere Avrupa çapında kişisel sergiler açtı. Eserler Fransız hükümeti, Paris şehri ve Fujita tarafından satın alındı.嗣治TsuguharuFransa Ulusal Modern Sanat Müzesi'nde sergilenen ikinci Japon ressamdır. Keio Nishimura'yı Paris'teki kariyerinden sonraki yıllarına kadar destekleyen, küratör ve Keio Nishimura'nın en büyük kızı Ikuyo Tanaka ile konuştuk.

Babamın eserlerini sergileyerek dışarı çıkmadan birçok insanla tanışabiliyorum.

Ne zaman açılıyor?

"Tarih 2002 Nisan 4. Babamın vefatının üzerinden iki yıl geçti (5 Aralık 2). 2000 Nisan, 12 yılında vefat eden annemin 4. doğum günüydü. Bu atölyeyi ben kurdum ve ertesi yılın Şubat ayından itibaren, Orada 4 kişilik bir aile yaşıyordu: babam, kocam, ben, kocamın annesi ve iki çocuğumuz.

Atölyenizi halka açmaya nasıl karar verdiniz?

``Babamın resim yapmaktan ve sonraki yıllarında yaşamaktan keyif aldığı atölyeyi hayranların görmesini istediğim için açtım. Paris'te ressamların atölyelerini halka açan pek çok yer var. Her zaman harika olmuştur. diye düşündüm. Çalışmalarımın yanı sıra boya fırçası, boya bıçağı gibi sanat malzemelerinin yanı sıra pipo ve şapka gibi en sevdiğim eşyaları da sergiliyorum.

Müzeyi ne tür insanlar ziyaret edecek?

``Babamın resimlerini seven insanlar ziyarete geliyor. Paris'te tanıştığım insanlar, Japonya'da tanıdığım insanlar ve tüm bu insanlar bir araya geliyor. Bunda babamın hikayelerini dinlediğimde herkesten babamın çeşitli anılarını duyuyorum. Atelier, sanki o hala sonsuza kadar benimle olacakmış gibi hissediyorum. Burayı hayranlarımın fotoğraflarını görebilmesi için yarattım ama sonuçta bana babamla birlikte burada yaşadığım uzun dönemi hatırlatıyor. Kendimi çok mutlu hissediyorum.

Uzun zamandır çok sayıda hayranınız var mı?

``Bazı gençler var. Babamın resimleri parlak renkli ve çok eski görünmüyor, bu yüzden gençlerin bile onları kolayca anlayabileceğini düşünüyorum. İnsanlar burayı gezmek için ellerinden geleni yapıyorlar. O kadar çok var ki Çizim yapmayı seven ebeveynler ve çocuklar var. Geçen gün babamın çizimlerini görmeye geldim, çocuğunun çizimi sevip sevmediğini görmek için. Ancak aslında çocuklar bunu yetişkinlerden daha iyi anlıyor ve babamın eserlerini sergileyerek bunu anlayabiliyorum. Dışarıya çıkmak zorunda kalmadan birçok insanla etkileşime girebildik. Babamın bana bıraktığı en güzel hediye olduğu için minnettarım (gülüyor).

Bestelediğim bir şarkıyı söylerken resim çiziyordum.

Yönetmen burada Bay Nishimura'nın işi üzerinde çalışmasını izliyor. Bu atölyede geçirdiğiniz zamana dair anılarınız neler?

``Sonuçta sabahtan akşama kadar çizerdim. Sabah uyandığımda çizerdim. 'Akşam yemeği zamanı' dediğimde yemek için yukarı çıkar, sonra tekrar aşağı inerdim. ve çiziyorum. Hava kararınca çizmiyorum. Elektriğin ışığını boyamadım, yani sadece güneş parladığında resim yapan bir insandım. Ben böyle bir insandım, yani yapardım sabah erken kalk ve güneşle resim yap.''

Çizim yaparken konsantre oldunuz ve bu yüzden sizinle konuşmak zor mu oldu?

``Bu hiç başıma gelmedi. Babam çok uysaldır (gülüyorum). Benimle konuşmaktan çekinmiyor. Ben resim yaparken eğleniyorum, bu yüzden torunlarımın oynaması umurumda değil. Ama babam ``Burada oynayamazsın.'' gibi bir şey söylemedi. Bunu dert etmedi ve zor bir şey söylemedi. Babam komik bir adamdı. Savaş sırasında Donanma'daydı ve 'Piston wa Gottonton' gibi yazdığı şarkıları söylüyordu ve resimlerini çiziyordum (gülüyor).

Paris'ten döndükten sonra Japon kutularına hayran kaldı ve kutu resimleri yaratmak için yorulmadan çalıştı.

Depoya benzeyen bir çatı katı kiraladım ve resim yapıyordum.

Sergilenen pek çok eser var ama özellikle akılda kalanlar var mı?

``Orada asılı olan ortadaki iki tablo. Babam ilk olarak Paris'e tek başına gitti. Ailemiz Japonya'daydı. O zamanlar babam zaten fakirdi ve benim kiraladığım 2. bölgede varlıklı bir ailede yaşıyordu. Evimde depoya benzeyen bir çatı katı alanı vardı ve bu tabloyu boyuyordu. Küçük bir penceresi ve duvarı vardı ve üzerinde ``Ne kadar küçük bir alanda resim yapıyorum'' diyen bir tablo vardı. Paris'e gittim, bu tabloyu yapıyordum. Soldaki tablo, savaştan hemen sonra üzerinde çalıştığım, küçük kardeşimi babamın lacivert şapkasıyla bahçede bir merdiven üzerinde otururken gösteren tablo. .”

Sergide ayrıca çok sayıda sulu boya tablo da yer alıyor.

"Bu bir eskiz. Babamın resim yapmadan önce çizdiği ilk şey. Yağlıboya yapan orijinal çizimdir. Onu bir yerde toplayıp sergiledim. Tamamen çizilmedi ama... Çünkü elimde bir resim var." büyük bir resim yapabilirim. Bunu iyi yapmazsam yağlıboya çalışmaz. Babamın kafasındaki her şey o eskizde saklı ama bir süre sonra onu göremiyorum (lol). birkaç gün ya da ay sonra büyük bir resim haline geliyor."

Tabloların yanı sıra öğretmenin günlük olarak kullandığı eşyalar da o zamanki haliyle sergileniyor. Yönetmenle ilgili özellikle unutulmaz anılarınız var mı?

"Bir sürü pipo kaldı. Sanırım ortalıkta yatıyorlar. Pipoyu hep ağzında çiziyordu. Sanki hiç bırakmıyormuş gibi."

Boya fırçalarının ve sanat malzemelerinin hayattayken olduğu gibi olduğu bir stüdyo. Merkezdeki iki büyük eser Paris'e gidiş öncesi ve sonrası temsili çalışmalardır.

Keio Nishimura'nın favori pipoları

Çizim yapmayı seven insanlarla konuşabilir, böylece iyi arkadaş olabilirsiniz.

Son olarak lütfen okuyucularımıza bir mesaj verin.

"Babamın resimlerini mümkün olduğu kadar çok insanın görmesini istiyorum. Vaktiniz varsa lütfen gelip beni görün. Sanatı seven insanlar her zaman iyi arkadaştır çünkü onlarla konuşabilirsiniz."

Yapıtlara ve sergilere bakmanın yanı sıra yönetmenin bana açıklama yapıp konuşamayacağını da merak ediyorum.

"Evet. Umarım çeşitli şeylerden bahsederken iyi vakit geçirebiliriz. Burası resmi bir müze değil."

Yönetmen Ikuyo (sağda) ve kocası Tsutomu Tanaka (solda)

Keio Nishimura'nın atölyesi

• Adres: 3-7-3 Kitasenzoku, Ota-ku
• Erişim: Tokyu Meguro Hattı ve Tokyu Oimachi Hattı üzerindeki Ookayama İstasyonu'ndan 6 dakikalık yürüme mesafesinde
• Çalışma saatleri: 14:00 - 17:00 *Rezervasyon gereklidir
• Kapalı günler/Cumartesi günleri
• Fiyat/Ücretsiz
• Telefon / 03-5499-1611

ホ ー ム ペ ー ジ

profil

Japon ressam. Hokkaido, Kyowa-cho'da doğdu. 1909 (Meiji 42) - 2000 (Heisei 12).
1975'te Paris Eleştirmen Ödülü'nü (Altın Palmiye) kazandı.
1981 yılında Üçüncü Sınıf Kutsal Hazine Nişanı'nı aldı.
1992 yılında Hokkaido Iwanai'de Nishimura Keio Sanat Müzesi açıldı.
2007 yılında, Paris'in 16. bölgesindeki 15 Rue du Grand-Saugustin'e (bir Japon sanatçı için ilk) bir anma plaketi yerleştirildi.

TümüSeiji FujishiroFujishiro SeijiDüşüncelerime şekil verdim.
"La Arı Kafe"

Kırmızı kubbe saçakları bir dönüm noktasıdır

Tokyu Meguro Hattı üzerindeki Senzoku İstasyonu'nun bilet kapısından çıkın, sağa dönün; Tokyu Mağazası otoparkının karşısında, zeytin ağacı ve kırmızı bir Bee Cafe ile işaretlenmiş bir mağaza bulacaksınız. Yiyecek ve içecek servisinin yanı sıra orijinal ürünler ve baskılar da satıyoruz. Görünüşe göre Bay Fujishiro bazen yürüyüşe ara vermek için geliyor. Seiji Fujishiro, 1924'te (Taisho 13) Tokyo'da doğdu ve bu yıl 100 yaşında olacak. 1946'da (Showa 21), 'June Pentre' (daha sonra 'Mokubaza' olarak değiştirildi) kukla ve gölge tiyatrosunu kurdu. 1948'den itibaren (Showa 23), gölge kuklaları Japonya'nın savaş sonrası dönemini temsil eden bir dergi olan Kurashi no Techo'da tefrika edildi. 1961'de (Showa 36), gerçek boyutlu bir peluş hayvan kukla gösterisi kurdu ve "Mokubaza Hour" adlı TV programındaki "Keroyon" karakteri ulusal bir idol haline geldi. O gerçekten savaş sonrası Japonya'yı temsil eden bir sanatçı. En büyük kızı ve sahibi Aki Fujishiro ile konuştuk.

Sahibi Aki

Rehabilitasyon yürüyüşüm sırasında burayı dinlenme yeri olarak yaptım.

Lütfen bize mağazanıza nasıl başladığınızı anlatın.

``2014 yılında babam sürekli sergiler düzenliyordu ve kırsala gittiğimizde sürekli oturmak zorunda kalıyordu. Bunun sonucunda beli o kadar kötüleşti ki yürüyemiyordu. baktırmak için hastaneye gittiğinde belinin alt kısmının... Omurilik stenozu olduğunu keşfetti."

Bundan tam 10 yıl önceydi, 90 yaşıma basmıştım.

"Yine de birbiri ardına son teslim tarihlerim vardı ve bu arada hastaneye gitmek zorunda kaldım. Bir cıvata takmak zorunda kalacağım noktaya geldiğimde bana, 'Lütfen şimdi hastaneye gidin' söylendi. ''Ve ameliyat oldum. Bir aya yakın hastanede kaldım. Bir yıl sonra yürüyüşe çıkabildi. Babam rehabilitasyon için her gün yağmurda yürüyüşe çıkıyor. Yakınlarda küçük bir park var. Kitasenzoku İstasyonu yok ama küçük bir kaya vardı. Babamı orada şemsiyeyle dinlenirken görünce yüreğim sızladı. Bir gün babam burayı buldu ve orada bir kafe açmamızı önerdi. rehabilitasyon yürüyüşü sırasında dinlenme yeri olarak.

Seiji Fujishiro'nun orijinal eserleriyle çevrili aydınlık bir alan

Fincan, Seiji Fujishiro tarafından elle boyanmış türünün tek örneği bir üründür.

Ne zaman açılacak?

"Tarih 2017 Mart 3. Doğrusunu söylemek gerekirse o dönemde babamın Lavie isimli kedisinin doğum günüydü. Tam o gün açıldık."

Şu anda bile Rabby-chan'ı reklam panoları ve bardak altlıkları gibi birçok yerde görebilirsiniz.

"Doğru. Burası Kuduz hastalarına yönelik bir kafe."

Bay Fujishiro mağazanın tasarımcısı mı?

``Babam tasarladı. Duvarlar ve fayanslar da dahil olmak üzere Seiji Fujishiro'ya özgü renkler buldum.Tesadüf eseri benim de yaptığım dükkanın önünde babamın en sevdiği büyük bir zeytin ağacı vardı. pencereleri büyüttüm ve dışarıdaki manzaranın tek bir tablo gibi görülebilmesi için en sevdiğim ağaçları diktim.

Sergilenen parçalar düzenli olarak değişiyor mu?

"Mevsimlere göre değiştiriyoruz: ilkbahar, yaz, sonbahar ve kış. Ayrıca yeni parçalar yarattığımızda da değiştiriyoruz."

Ayrıca iç tasarım konusunda da çok titizsiniz.

``Evet sandalye aynı zamanda babamın tasarımı. Aslında isteyenlere satıyoruz. Nasu'daki müzede sandalyelerin çeşitleri sergileniyor. Tokyo'da gerçek örnekleri yok ama... Örnek fotoğraflara bakıp birini seçersen Nasu sana gönderecek."

Mağazada kullandığınız bardakların da sizin tarafınızdan tasarlandığını duydum.

``Kahve ve çay servisi için kullanılan fincan, Seiji Fujishiro'nun eşi benzeri olmayan el boyaması bir fincandır. Birisi talep ederse yenisini yaparız. Ancak orijinal ve özel yapım olduğu için fincan, biraz zaman alacak.''

El boyaması benzersiz fincan

Sevimli arkalıklı orijinal sandalye

Burası sanat dünyası. Sanatla uğraşan insanların olduğu bir kafe.

Birinci katın yanı sıra harika cumbalı pencereye sahip bir kat da bulunmaktadır.

``Birinci kat bir kafe, ikinci ve üçüncü katlar ise baskı yaptığımız yer. Kendimiz baskı yaptığımızda ayrıntılara çok dikkat edebiliriz. Bir satıcıysanız her zaman son teslim tarihlerine odaklanırsınız. Kanvas üzerine baskı yapmak istediğim zamanlar oluyor ama kağıt düz olmadığı için renklerin derinliğini ve canlılığını yakalamak zor oluyor. Kendimiz yaparsak babam ve ben. Nihai sonucu kontrol edebilirim."

Görüyorum ki bunun üzerine baskı yapıyorsunuz.

"Evet. Burası sanat dünyası. Sanatla uğraşanların olduğu bir kafe."

Kafe çalışanları da üretime dahil mi?

“Biriyle uzun yıllardır çalışmadığınız sürece kesip yapıştırmak zordur ama elimden geldiğince yardım alıyorum.”

Mağaza görevlilerine çalışmalar hakkında soru sorabilir, kendileriyle konuşabilirsiniz.

"Evet doğru. Kafedeki personelin çoğu sanatla ilgili okullarda eğitim gördüğünden belli bir noktaya kadar anlıyorlar. Anlamadığın bir şey varsa bana sorabilirsin, ben de cevaplamaya hazırım. sorularınız." Masu."

Şu anda bile, 100 yaşında olan babam Seiji Fujishiro, eserler yaratmaya devam ediyor ve hâlâ iyi durumda.

Lütfen bize gelecekteki belirli sergiler ve etkinlikler hakkında bilgi verin.

``Yeni bir etkinlik olduğunda bunu web sitemizde yayınlıyoruz. Yerel bir bölgede kişisel sergimiz veya imza seansımız olduğunda onları da önceden bilgilendiriyoruz. Kışın Nasu'da müze kurmamız gerekiyor. Noel. Lütfen siz de müzeye gelin.”

Son olarak lütfen okuyucularımıza bir mesaj verin.

``Babam bu yıl 100 yaşına girdi. Yaşlı olsa bile ellerini aktif tutarsa ​​yine de her şeyi yapabilir. Benim yaşlı olmam şunu ya da bunu yapamayacağım anlamına gelmiyor. Hayatta her zaman ileriye bakmak. Kendiniz çizmez, yaratmaz veya düşünmezseniz, giderek daha fazla odak dışı olursunuz. Seiji Fujishiro, 100 yaşında olmasına rağmen işler yaratmaya devam ediyor ve iyi gidiyor.

Yeni baskılar her zaman duvarlarda sergilenir ve satın alınabilir.

La Arı Kafe

• Adres: 2-1-11 Kitasenzoku, Ota-ku, Tokyo
• Erişim: Tokyu Meguro Hattı üzerindeki Senzoku İstasyonu'ndan 2 dakika yürüme mesafesinde
• Çalışma saatleri/Hafta içi 10:00-17:00 (son sipariş 16:30)
  　　　　　Cumartesi ve Pazar 11:00-17:00 (son sipariş 16:30)

*Rezervasyon gereklidir (sadece aynı gün)

• Normal tatil / Salı

Instagram

profil

1924'te Tokyo'da doğdu (Taisho 13). Japon gölge kukla sanatçısı. 1995 baharında Dördüncü Sınıf Yükselen Güneş Nişanı'nı aldı. 7 yılında (Heisei 1996), "Fujishiro Seiji Gölge Resmi Müzesi" açıldı. 8 yılında Japonya Çocuk Yazarları Derneği'nden Çocuk Kültürü Özel Başarı Ödülü'nü aldı. 1999 yılında Fujishiro Seiji Sanat Müzesi, Tochigi Eyaleti, Nasu Kasabasında açıldı.

En son bilgiler için lütfen her bir kişiyi kontrol edin.

Moss Renkli Stüdyo / Ryoma Tanaka Kişisel Sergisi - Verimli Kaplar -

Lezzetli Yol 2024~10. Yıldönümü~

Her zaman sinema salonlarını düşünenler için vol.2

Tema "Tarifesi olmayan sinema salonu"
Yapmaya karar verdiğim tek şey sinemada 9 saat geçirmek.
İçeriğe günün atmosferine göre karar veriliyor, dolayısıyla canlı hissi veren bir film etkinliği. Sinemaseverlerin bir araya gelebileceği bir “cennet” yaratacağız.

Taç Kız Korosu “Konser 2024”

Ota Açık Fabrika 2024

お 問 合 せ

Halkla İlişkiler ve Halkla İlişkiler Bölümü, Kültür ve Sanat Tanıtım Bölümü, Ota Ward Kültür Tanıtım Derneği